بررسی چسبندگی هزینه ها در شرکت های دارویی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

مقدمه: هدف این پژوهش بررسی رفتار چسبنده هزینه های عملیاتی و بهای تمام شده کالای فروش رفته و برخی عوامل احتمالی (شامل دارایی ها، بدهی ها، جریان نقد آزاد و تولید ناخالص داخلی) اثرگذار بر میزان چسبندگی هزینه های عملیاتی در شرکت های دارویی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. روش پژوهش: طرح پژوهش بر اساس هدف، کاربردی و با استفاده از رویکرد پس رویدادی از طریق اطلاعات گذشته است. برای آزمون فرضیه های مطرح شده از داده های سری زمانی-مقطعی استفاده شده است. جامعه و نمونه آماری پژوهش شامل 24 شرکت دارویی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1393-1382 است که در صنعت دارو فعالیت داشته اند. روش آماری مورد استفاده در این پژوهش، رگرسیون چندمتغیره است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای excel نسخه 13 و eviews نسخه 8 استفاده شده است. یافته ها: یافته های پژوهش نشان می دهد که هزینه های عملیاتی نسبت به تغییرات درآمد فروش رفتار چسبنده دارد اما شواهدی مبنی بر چسبنده بودن بهای تمام شده کالای فروش رفته یافت نشد. هم چنین، نتایج بدست آمده حاکی از وجود رابطه معنادار بین میزان چسبندگی هزینه های عملیاتی و جریان نقد آزاد است. به این گونه که در شرکت های با جریان نقد آزاد بالاتر، چسبندگی هزینه ها بیش­تر است. افزون براین، نتایج از وجود رابطه مستقیم و معنادار بین میزان چسبندگی هزینه­های عملیاتی و تولید ناخالص داخلی حکایت دارد اما اثرگذاربودن دارایی ها و بدهی ها بر میزان چسبندگی هزینه های عملیاتی مورد تأیید قرار نگرفت. نتیجه گیری: در صورت پیش­بینی افزایش فروش آینده یا در دوره­های رشد اقتصادی، برای استفاده مناسب از فرصت ها و هم چنین به دلیل آن که تحصیل و آماده­سازی مجدد منابع نیازمند زمان و هزینه مضاعف است، مدیران منابع را در شرکت حفظ می­کنند تا از بازگشت فروش به سطح قبلی، بیش ترین مزیت را کسب کنند که این امر چسبندگی هزینه­های عملیاتی را به دنبال خواهد داشت.